«Της Παφλαγόνου το κλέος, και Γαγγραίων το στήριγμα, φύλαξ και φρουρός των Κυπρίων, ανεδείχθης, Μαμά ένδοξε. Την Θάλασσαν διήλθες ώσπερ ζών, και ταύτης τρικυμίας χαλινών, θαυμασίως λάρνακα σου, Μόρφου τη πάλει, Μάρτυς κατεστήριξας- διό εν τη μνήμη σου, σοφέ, ευώδες μύρον βρύει εξ αυτής. Δόξα Θεώ τω ενεργούντι, δια σου πάσιν ιάματα».

   Μ’ αυτούς  τους  εξαίσιους  στίχους  η εκκλησία  αναφέρεται  στον  Άγιο  Μάμα  .   Τον διαλεχτό  στους διαλεχτούς κι ωραίο  στους ωραίους Άγιο  που  αποτελεί μια απ’ τις πιο αγαπητές κι ηρωικές μορφές της Εκκλησίας μας των τριών πρώτων αιώνων.

     Όμως  ο  Άγιος Μάμας  αποτελεί τον  προστάτη  Άγιο των  κτηνοτρόφων και στο  Χαλίκι    που διαθέτει τον μεγαλύτερο πληθυσμό σε ζώα ( υπάρχουν 10 χιλ. πρόβατα και 700 βοοειδή ) εδώ και αρκετά χρόνια οι κτηνοτρόφοι που δραστηριοποιούνται στην συγκεκριμένη περιοχή  την ημέρα  που  η εκκλησία μας  τιμά την μνήμη του (2 Σεπτεμβρίου ) έχουν καθιερώσει την γιορτή τους (γιορτή κτηνοτροφίας).

   Έτσι  χθές  Κυριακή   από νωρίς το πρωί το πρόγραμμα των  εκδηλώσεων  ξεκίνησε   με θεία λειτουργία στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής  και μετά  το ύψωμα του  Αγίου  ακολουθεί   παραδοσιακό γεύμα σε κοινή τράπεζα  που προσέφεραν  οι κτηνοτρόφοι και παρακάθησαν  όλοι  όσοι  παραβρέθηκαν   σ΄ αυτές  και  στη συνέχεια   έλαβε   χώρα   μεγάλο γλέντι που  διήρκησε μέχρι τις απογευματινές ώρες.

   Οι  εκδηλώσεις , που  οργάνωσε ο  τοπικός  κτηνοτροφικός  και πολιτιστικός  σύλλογος   ,     σηματοδοτούν  όμως  και την αναχώρηση   των  κοπαδιών  από τα  βουνά  της  Πίνδου  για  τα  χειμαδιά  κάτι  που  αποτελεί  ολόκληρη  ιστορία και παράδοση   για τους  κτηνοτρόφους  του  Χαλικίου  και γενικότερα  των  ορεινών  χωριών  .

  Μια παράδοση που τηρείται και σήμερα με  διαφορετικό  όμως  τρόπο καθώς  η τεχνολογία  δίνει   άλλες  δυνατότητες . Το ξεκίνημα γίνονταν   πρωί –  πρωί με την ανατολή του ηλίου, και θα έπρεπε  να είχε  ολοκληρωθεί με τη δύση του, ακολουθώντας το παλιό μονοπάτι , με μπροστάρη τον τσοπάνο με το άλογό του   , τους  φύλακες  των  κοπαδιών  , τα  σκυλιά  που  έπαιζαν  καταλυτικό ρόλο  στην  συγκρότηση και συνοχή των κοπαδιών ,  και φυσικά όλη  την  οικογένεια  γύρω  από το κοπάδι  να το  κατευθύνει . Ακολουθούσαν  τα  υποζύγια  όπου  ήταν  φορτωμένη  όλη  η  πραμάτεια   τους  , όλο το  νοικοκυριό  .

  Αρκετές φορές   γίνονται    στάσεις  για ξεκούραση του κοπαδιού   , των   φορτωμένων   ζώων   και  φυσικά  απλώνονταν   υπαίθριο  τραπέζι  με  τη φλογέρα του τσοπανόπουλου να  ηχεί  συνοδεία  των  χτύπων   των κουδουνιών .

  Αυτή  ήταν  η  ζωή  των  κτηνοτρόφων  . Ζωή  δύσκολη  , σκληρή  , λυτή  , απλή  , μέσα  στη  φύση  , αντάμα με  τον  αγέρα  , τα  γάργαρα νερά  , τα  πουλιά , τα  αγρίμια  , τα δάση , αλλά και ωραία  συνάμα  παρά  την  σκληράδα  της  .

   Οι  άνθρωποι  ήταν  ευτυχισμένοι  , αγαπημένοι  , χαμογελαστοί  με τις  ψυχές  τους  γεμάτες  από  ωραία  αισθήματα  και συναισθήματα  .

   Αυτό  το  κλίμα  , αυτήν την  ατμόσφαιρα  γιόρατσαν    οι κτηνοτρόφοι  του  Χαλικίου  και γενικότερα του  Ασπροποτάμου  πριν αναχωρήσουν  τα  ξεχειμαδιό  .